مطهری مظهر ولایتمداری

مطهری با بیان اینکه انتخابات ریاست جمهوری با استفاده از تجربیات سال 88 به خوبی گزارش شد، تصریح کرد: نقطه آغاز فتنه در سال 88 آنجا بود که عده‌ای به اصطلاح و لایت‌مدار راه افتادند و گفتند که نظر آقای احمدی‌نژاد به مقام معظم رهبری نزدیک‌تر است و جامعه را دوقطبی کردند، اما در انتخابات اخیر ایشان این راه آسیب را بستند و چند بار فرمودند که نظر من را هیچ کس، حتی اعضای خانواده‌ام هم نمی‌دانند و در روز رأی‌گیری بر حفظ امانت مردم تأکید ویژه کردند.

مثل این که مشکل ما ایم.

خاتمی و موسوی و کروبی هم همینجوری رفتن تو دل فتنه.

خود آقا گفت که فتنه با نقشه قبلی بوده و میخواستن انقلاب مخملی راه بندازن.

در مورد این قسمت از حرفشون هم:

عده‌ای به اصطلاح و لایت‌مدار راه افتادند و گفتند که نظر آقای احمدی‌نژاد به مقام معظم رهبری نزدیک‌تر است

اشاره می کنم به سخنرانی آقا در نماز جمعه بعد از انتخابات 88:

که گفتند:

نظر آقای رئیس جمهور به نظر بنده نزدیک تر است

پس آقای خامنه ای به اصطلاح ولایتمدارند

بعله!

 آقای خامنه کیه؟ مطهری مظهر ولایتمداریه!!

در اینجا جا داشت از کامران حسینی دعوت بشه و هدیه ایشون رو اهدا کنه.

از عستاد(!)

نوشته ای از عستاد(!) اسفندیاری با اندکی دخل و تصرف

ببخشید لینک اینو پیدا نکردم!   :

کسانی که به خاتمی، موسوی و امسال، به دکتر روحانی عزیز رای دادند( و یا مخالف قسم خورده و دشمن دکتر جلیلی و دکتر قالیباف) بودند، یا روشنفکرانی که  دغدغه ی اسلام را ندارند، و یا کسانی که می گویند: "من به راه خودم تو به راه خودت، اصن به من چه!". کسانی که رهبر فعلی را ولی فقیه نمی دانند، و یا ولی فقیه را (برای نرم کردن من و تویی که خیلی قبول داریم) قبول می کنند، ولی سیدعلی خامنه ای را رهبر نمی دانند. کسانی که جمهوری اسلامی و حرف هایش را قبول ندارند و از حرف های روح الله خمینی، بر علیه این سیستم استفاده می کنند. کسانی که خیلی "کج" فکر می کنند در دستورات خدا و تکه کلامشان " از کجا معلوم فلان حدیث درست باشد" و " از کجا معلوم فلان فتوا درست باشد" و "از کجا معلوم ...." است. کسانی که غیر حرام خدا را حرام می کنند و نام کلاه شرعی می گذارند بر آن و اسلام را سخت و بتونی و زبر و آسفالتی نمایش می دهند. کسانی که حرف های سایت هایی مثل کلمه، فیسبوک، بی بی سی( چه فارسی چه اصلی اش)، صدای آمریکا، سی ان ان و... را حجت قرار می دهند و منصفانه می خوانند و بی طرفانه از آن یاد می کنند و هرچه بشنوند از آن ها درباره ی کشورمان را قبول می کنند و بر آن استدلال می کنند. کسانی که در خبرگزاری های داخلی، دنبال ایراد و سوتی هستند تا در بوق و کرنا کنندش و استدلال کنند بر آن ها که ببینید در کشورمان چه خبر است!
کسانی که رای نداند و گفتند ما با استدلال رای ندادیم تا ایرانمان آباد شود و پیشرفت کند. کسانی که معتقدند غایت القصوای دین، اخلاق است و اخلاق است و اخلاق و استناد می کنند به حدیث پیغمبر(ص).
زندگی از نقطه نظر این افراد، سیاه است. مثل تابلوی آبرنگی است که رویش آب پاشیده اند. مثل کودک کوری است که به ماهی های مرده ی حوضش غذا می دهد. از زندگی و معنایش بسنده کرده اند به سخنان خاکستری و بد رنگ اندیشمندان و متفکرانی که اندیشه و مطالعه کرده اند. چه داخلی چه خارجی. از حرف های شریعتی، غم آلودهایش را جدا کرده اند و هی می گویند. از اشعار قسصر امین پور هم همین طور.
تصاویری که استفاده می کنند عکس غروب است و دختری با لباس پاره.
حیوانی را که علاقه دارند، کلاغ است و زاغ

درباره ی ایران می گویند:
ما را به نهضت حسین
مارا به فرودگاه خمین...

درباره ی زندگی در ایران می گویند:
طرف ما مرگم طاعون داره
طرف ما همه پیاده اند یه عده سواره

درباره ی خودشان می گویند:
هی مست می کنم مث یه بطری شراب
که وقتی پاش بیفته یه کوکتل مولوتوفه...

و کلا هیچ احساس شادی ای در زندگی شان نیست جز حس افیونی و یوفوریایی که موسیقی( چه سنتی شهرام و شجریان ها، چه ترانس و راک و متال) بهشان می دهد. در برخورد با سختی های زندگی که ربط اندکی به اسلام و اسلامیت داشته باشد، خود را در حبابی حبس می کنند که هیچ صدایی از جدارش عبور نمی کند تا آب ها از آسیاب بیفتد. بر عکس بعضی ها که می گویند:
 ما همان نسل جوانیم که ثابت کردیم
در ره عشق جگر دار تر از صد مردیم...

این آدم ها اکثرشان این طورند. در نقطه ی مقابل این ها، اقل شان اینطوری شدند که واقعا نمی دانم چرا.

یاد سخن علی (ع) می افتم که مضمون اش این است:
کسانی که دل به این دنیا بسته اند، همین دنیا دل هایشان را از اندوه پر می کند.

لبیک یا خامنه ای

رهبر ایران می تواند نقشه هایی را که بهترین ذهن ها با صرف بیشترین بودجه هادر زمانی بسیار طولانی و مجریانی ماهر اجرای آن را به عهده گرفته اند با یک سخنرانی یک ساعته خنثی کند.

کاندولیزا رایس

برای رئیس جمهور 24 میلیونی. . .

برای رئیس جمهور 24 میلیونی . . .

4 سال قبل صدا سیمای مان هم برایت جشن نگرفت . . .
جشن پیروزیت تا 7 دی به کام تو و رای دهندگانت تلخ شد . . .

8 سال "دوندگیت" را به یک سال "گرانی" فروختیم . . .
گرانی که امروز معلوم شد با آمدن اشراف زادگان از کجا آب می خورد . . .

ببخش که این روزها هم کسی برایت جشن خدا حافظی نمی گیرد . . .

خطایت را "درشت" نوشتیم نه "درست" . . .

خطا که داشتی قبول ، ولی حتی یادمان رفت تو از معدود کسانی بودی که بعد انقلاب به دور افتاده ترین شهر و روستاها رفتی و . . .

تمام مشکلات اقتصادی سر تو شکست . . .
اکنون تنهااسم رئیس جمهور مخالفت که آمده طلا و سکه و دلار سیرنزولی طی می کند . . .

خلاصه ببخش که در 8 سال"پیرت" را درآوردیم . . .
هر روز طنزی برایت می ساختند : یوزارسیف که یادت هست ، هنوز بگم بگم هایت بر سر زبان هاست ، گندم آن مداح معروف چطور !؟

آخر نفهمیدم منظورت از آقای رئیس که بود . . .؟

اما این را می دانم حالا که مسافر شده ای جفا در حقت شد که حتی کاسه ای آب هم پشت سرت نمی ریزند . . .

بعد ها می فهمند که مردمی نژاد که بود . .

100000000000000

کدام دولت مانع خروج

100000000000000

 تومان سالانه

برای واردات بنزین

و خودکفایی در این زمینه

 شد؟

اگه این ها نمی شد با یه تحریم کوچک بنزین ضربه بزرگی می خوردیم.

صرفا جهت توصیه

رئیس جمهور منتخب:گفتمان من در انتخابات، احیای اخلاق، نجات کشور و تعامل سازنده با جهان است...
حضرت آقا..

مسئله‌ى تعامل با دنیا که این روزها زیاد هم گفته میشود. ما معتقد به تعامل با دنیا هستیم...
در تعامل با دنیا، باید طرف مقابل را شناخت؛ اگر نشناسیم، پشت پا خواهیم خورد. پرونده‌ى خصوم خودمان را فراموش نکنیم. ممکن است انسان یک وقتى سابقه‌اى را به رو نیاورد؛ اشکالى ندارد...
شما یک وقتى با یک شخصى مواجه‌اید، میخواهید یک کارى را انجام دهید، یک سابقه‌اى هم از او دارید، مصلحت نمیدانید به رو بیاورید؛ این اشکالى ندارد، اما این سابقه یادتان نرود؛ اگر یادتان رفت، پشت پا خواهید خورد، ضربه خواهید خورد....